Povodom podizanja optužnice protiv Dragana Maksimovića za ratne zločine protiv civilnog stanovništva na području Capardi kod Kalesije, kao predstavnici udruženja koja okupljaju žrtve agresije 1992-1995 podržavamo navedenu aktivnost Tužilaštva i Suda BiH i istovremeno tražimo pojačane aktivnosti svih nadležnih organa na procesuiranje svih odgovornih za zločine po komandnoj i individualnoj odgovornosti na području opštine Kalesija i šire u periodu 1992-1995.

Podsjećamo na nesrazmjer u velikom broju počinjenih zločina na ovom području i svega nekoliko do sada procesuiranih za počinjene zločine. Kada se radi o komnadnoj odgovornosti opšte poznato je da se od maja 1992. Godine područje opštine Kalesija, Zvornik, Šekovići, Vlasenica i dr. Nalazilo u zoni odgovornosti Birčanske brigade, kojom je u gore navedenih dešavanja komandovao Svetozar Andrić (postoje njegove pisane naredbe o progonu stanovništa, formiranju logora i dr.) na području tzv. Srpskih opština Kalesija, Zvornik i dr. djelovali su civilni i vojni organi i komande jedinica koje su učestvovale u zločinima i čiji je sastav organima tužilaštva dobro poznat iz već vođenih sudskih procesa (postoje odluke o imenovanjima, naredbama, spiskovi komandi i jedinica).

Organizovani progon Bošnjaka jugoistočnih i drugih djelova opštine Kalesija (uključujući matletiranje, zlostavljanje, progon, deportaciju, odvođenje u logore, silovanja i ubistva, također i granatiranje mjesta naseljenih Bošnjačkim stanovništvom) započeo je još u aprilu 1992. godine, kada su poginule i prve žrtve (Kusonje, Mahala). U narednom periodu, kao i u toku 12.dnevnog zauzimanja centra Kalesije i istočnih djelova opštine ubijenis u civili zatečeni na okupiranom području (Kusonje, Caparde, Hajvazi, Mahala, Bulatovci, Memići, Kalesija, Prnjavor). Posebno težak zločin zabilježen je u Hemlijašima (ubistvo civila u štali). Kulminacija progona nastaje 27.maja 1992. kada je na osnovu naredbi političkog i vojnog vrha SAO Birač, tzv. Srpske opštine Kalesija i komandanta Birčanske brigade Svetozara Andrića, izvršen otvoreni progon i odvođenje u logore bošnjačkog stanovništva koje je ostalo u svojim naseljima, uz matletiranja, zlostavljanja i ubijanja. Privedeni Bošnjaci zadržanis u dva dana u objektu „Čitaonica“ na Kuli-Osmaci, uz stalna zlostavljanja i odvođenja jednog broja ljudi, kojima se potom gubi svaki trag, nakon toga su prebačeni autobusima u Papraću, gdje su kratko zadržani, uz nova zlostavljanja i odvođenja nekolicine koji se i danas vode kao nestali, a potom su prebačeni u logor „Sušica“ kod Vlasenice. Po dolasku u logor nekoliko mlađih osoba (uglavnom iz Kusonja) biva izdvojeno i za njihovu sudbinu se i danas ništa ne zna. Nekoliko dana kasnije, početkom juna, istu sudbinu doživljava i preostalo bošnjačko stanovništvo naselja Borogovo, Matkovac, Kusonje, Vilčevići i Caparde.

U toku juna i jula 1992. godine postojao je i logor u Capardama (objekat Osnova) u kome su vršena ubistva i silovanja prilikom deportacije bošnjačkog stanovništva iz Podrinja i Posavine.

U toku agresije vršena su neselektivna granatiranja područja opština uz stalna stradanja civilnog stanovništva. Također postoje i određena saznanja i dokazi o ratnim zločinima nad zarobljenim pripadnicima TO i Armije BiH (aprila 1992. u Šarcima kod Capardi, u junu 1995. godine na Visu, zatim u periodu juli-avgust 1995. godine nad izbjeglima iz zaštićene zone Srebrenica.)

Ovu su samo neke naznake zločina počinjenih nad Bošnjačkim stanovništvom na području opštine Kalesija u toku agresije 1992-1995. godine, kojima se ukazuje na odgovornost vojnih i političkih organa RS, u čijoj zoni odgovornosti su zločini počinjeni.

Još jednom pozivamo sve nadlžne organe i institucije da se uključe u procesuiranje svih odgovornih za zločine po komandnoj i individualnoj odgovornosti na području opštine Kalesija i šire u periodu 1991-1995. godina.

Udruženje porodica zarobljenih i nestalih lica Kalesija 1992 i Udruženje progranika Gornja Spreča