Kalesija je prvi oslobođeni grad u Bosni i Hercegovini. Za odbranu Kalesije i domovine živote su dali mnogi hrabri Kalesijci među kojima  su Vahidin Huremović, Dževad Mujdić zvani Džeki i Husejn Softić

Vahidin Huremović, sin Hasana i Hanife, rođen je 06. oktobra 1970. godine u Prnjavoru.

Bio je jedinac, nije imao ni braće ni sestara. Osnovnu školu je završio u Kalesiji, a srednju u Srednjoškolskom centru. Nije bio zaposlen, a živio je sa svojom majkom Hanifom, radnicom Osnovne škole Kalesija. Bio je tih i povučen, ali izuzetno pravedan i pošten. Zbog toga su ga prijatelji voljeli, i u školi i u selu je bio cijenjen. Volio je sport, pogotovu fudbal i stoni-tenis, a iznad svega svoju majku Hanifu.

U Oružane snage BiH stupio je dobrovoljno, 08. aprila 1992. godine i sa svojim komšijama učestvovao u pripremi i odbrani Kalesije Sela, a nakon kratkotrajne okupacije i u njegovom oslobađanju.

Poginuo je na današnji dan, 27. avgusta 1992. godine u Hemlijašima, u aktivnim borbenim dejstvima. Smrtno je pogođen metkom iz pješadijskog naoružanja prilikom pokušaja da spasi ranjenog borca.

Dževad Mujdić, zvani Džeki,rođen je u Kalesiji Selu, 22. marta 1972. godine. Bio je sin jedinac Muharema i Ćazije. Imao je samo sestru Dževadu.

Prije rata je mogao otići u inostranstvo, gdje su mu radili roditelji, no nije htio. Želio je da sa svojim drugovima učestvuje u odbrani Kalesije. Osnovnu i srednju školu je završio u Kalesiji . Nije bio zaposlen, a živio je u kući svojih roditelja u Kalesiji selu.

Dževad se uključio u odbranu odmah na početku, odnosno 20. juna 1992. godine. Branio je svoje selo, Kalesiju, Bosnu. Učestvovao je u mnogim borabama na području kalesijske opštine.

Nakon dva mjeseca ratovanja, Dževad je poginuo od neprijateljske granate, prilikom oslobađanja Brezika, na današnji dan 27. avgusta 1992. godine.

Husejn Softić, sin Hasana i Hanće, rođen je 21. marta 1943. godine u Prnjavoru. Imao je tri brata; Muharema, Jusufa i Mustafu, Minu i Rukiju.

Završio je osnovnu školu u Kalesiji. Dugo vremena je radio u Njemačkoj, a na povratku, kao radnik se zaposlio u Veterinarskoj stanici u Kalesiji.

Oženio se 1966. godine i sa suprugom Munirom dobio troje djece: Halima, Havu i Minu.

I ako je na početku rata ušao u pedesetu godinu života, Husejn se, dobrovoljno, još 08. aprila 1992. godine prijavio u Oružane snage BiH. Bio je akter oslobodilačkog pohoda, kada su oslobođeni Prnjavor, Kalesija, Dubnica, Kalesija Selo, Brezik. Mnogo puta je pokazao svoju hrabrost i požrtvovanje. Za svoj borbeni angažman pohvaljen je od komandanta brigade.

Poginuo je na današnji dan 27. avgusta 1992. godine od artiljerijske granate na liniji odbrane u Breziku.