Odlukom Predsjedništva Republike Bosne i Hercegovine 19. septembra 1991. godine počela je mobilizacija pripadnika rezervnog sastava policije Ministarstva unutrašnjih poslova RBiH. U prvoj fazi mobilizacije učestvovalo je otprilike 10.000 rezervista, a kasnije je traj broj porastao na otprilike 35.000 pripadnika policije.

Tim povodom jučer je u Tuzli obilježena 34. godišnjca ovog historijskog datuma. Na Slanoj Banji položeno je cvijeće na spomenik jediciama koje su učestvovale u odbrani Tuzle, Zlatnim ljiljanima i poginulim borcima, kao i na spomenik ispred zgrade MUP-a TK. Također, odata je počast i ubijenima na Kapiji, održan defile i Svečana akademija.

– Bilo je to vrijeme potpuno narušene sigurnosne situacije u BiH, a na Hrvatsku je već izvršena brutalna agresija. Kroz BiH su prolazile kolone naoružanih ljudi, koji su bili neidentificirani, izazivali su strah i pravili štetu. Postojeći saziv policije nije mogao javni red i mir dovesti pod kontrolu – kaže Enver Jukanović, nekadašnji zamjenik komandira Stanice javne bezbijednosti Kalesija.

Zbog toga je, dodaje on, Predsjedništvo RBiH jednogalsno donijelo odluku o angažiranju rezevnog sastava policije.

– Da rezervni sastav policije tada nije bio mobiliziran, ne smijemo ni zamisliti kakvo bi stanje u BiH bilo. Zbog toga je to veoma važan dan u novijoj historiji naše zemlje. Mi smo u Kalesiji imali strašna iskustva, jer smo nakon referenduma o nezavisnosti BiH, kroz dva-tri dana imali ubistvo dva policajca, a sutradan i trećeg. To je praktično bio pucanj u nezavisnu BiH – dodaje Jukanović, koji je sada predsjednik Unije saveza udruženja policije FBiH.

Zahid Selimbašić pred početak rata bio je inspektor u Centru javnih bezbjednosti Tuzla. On kaže da su krajem 1991. godine kroz Tuzli svakodnevno prolazile kolone i ljudi su bili uznemireni.

Kaže da je političko rukovodstvo Srpske demokratske stranke (SDS) tražilo podjelu svake općine na nacionalnom osnovu, u mjestima su bile barikade, svjesno su narušavani međuljudski i međunacionalni odnosi.

– U takvom okruženju policija je zadobila povjerenje građana. Bilo je veoma značajno što je oružje iz magacina dato u ruke policajaca, jer je Jugoslovenska narodna armija (JNA) izuzimala oružje i vozila ga u kasarne ili ga davala samo građanima srpske nacionalnosti. Mi smo angažiranjem rezervista dobili jednu naoružanu silu koja će braniti građane i imovinu od bilo koje opasnosti – kaže Selimbašić, koji je predsjednik Udruženja policije 4. april.

Svečanosti u Tuzli prisustvovao je i penzionisani sarajevski policajac Dragan Mioković, danas predsjedavajući Zastupničkog doma FBiH. Kaže da je prije rata bio aktivni policajac te da je bio pripadnik Prve brigade policije Stari Grad.

– Jedan sam od 750 pripadnika policije koji su se 13. maja 1992. godine postrojili u centru Sarajeva da onima na brdu pošaljemo poruku da to neće ići baš tako. Moram reći da od nas 750 u tom stroju, 42 nisu dočekala kraj rata – naveo je Mioković.

On je istakao da je 19. septembar “malo ostavljen po strani”, ali je veoma značajan za odbranu BiH.

– Podizanjem rezervnog sastava stvoreni su uvjeti da policija prereaste u jedinu legalnu, organiziranu, naoružanu i opremeljenu snagu, koja je primila prvi udar agresora i tako kupila vrijeme za dodatnu konsolidaciju Teritorijalne odbrane i formiranje Armije RBiH, kojoj je pristupio značajan broj naših rezervnih policajaca – kaže Mioković.

Svečanost u Tuzli organizirali su Unija saveza policije FBiH, Savez udruženja policije TK 1991-1995. te Udruženje policije “4. april” Tuzla.

Faktor/ntv.ba