Nakon okupacije i kapitulacije pred fašističkim silama 17.aprila 1941.godine, Kraljevina Jugoslavija se raspala a njena teritorija je podijeljena između fašističkih sila. Na djelu prostora bivše Kraljevine Jugoslavije 10. aprila 1941. godine formirana je Nezavisna Država Hrvatska u čiji sastav je ušla Bosna i Hercegovina. Vojna i politička vlast ove države provodili su profašističku politiku. Takvu genocidnu politiku provodili su i četnici nad Bošnjacima, Albancima i Jevrejima naročito u Podrinju, istočnoj Hercegovini i Krajini. Drugi svjetski rat na teritoriji Bosne i Hercegovine kao i na prostoru gornjeg toka rijeke Spreče ostavio je iza sebe pustoš, spaljena i razrušena naselja, stradanje stanovništva te uništenu i razorenu ionako nerazvijenu privredu. Tokom II svjetskog rata stvorene su pretpostavke za stvaranje jugoslavenske države na federativnom principu. Taj projekt ostvaren je na Drugom zasjedanju AVNOJ-a 29. i 30. novembra 1943. godine u Jajcu. U toj državi Bosna i Hercegovina je postala ravnopravna država sa ostalim članicama Demokratske Federativne Jugoslavije što je potvrđeno odlukama ZAVNOBiH-a i AVNOJ-a. Ove odluke potvrdila je ustavotvorna skupština 29. novembra 1945. godine te je donijela “Deklaraciju o proglašenju Federativne Narodne Republike Jugoslavije”. Bosna i Hercegovina u Federativnoj Narodnoj Republici Jugoslaviji odnosno Socijalističkoj Federativnoj Republici Jugoslaviji bila je kao ravnopravna (?) federalna jedinica sve do njenog raspada 1991.godine.