Panić je potvrdio da su Bošnjaci u Zvorniku bili protjerivani, pritvarani, zlostavljani i ubijani

Tokom unakrsnog ispitivanja svjedoka Petka Panića, bivšeg pomoćnika komandira rezervnog sastava policije u Zvorniku, Radovan Karadžić je kazao da su zločini nad Bošnjacima tokom 1992. godine bili rezultat “haosa” u kojem vlasti nisu mogle kontrolisati paravojne snage, prenois BIRN.

Iako je prihvatio neke od Karadžićevih tvrdnji, Panić je potvrdio da su Bošnjaci u Zvorniku bili protjerivani, pritvarani, zlostavljani i ubijani u proljeće i ljeto 1992. godine.

“Prije izbijanja sukoba, i srpsko i muslimansko stanovništvo je bilo zajedno. Po izbijanju sukoba, muslimansko stanovništvo je bilo iseljeno”, rekao je Panić.

Progon nesrpskog stanovništva u Zvorniku 1992., prema optužnici protiv Karadžića, dostigao je razmjere genocida zbog namjere da se Bošnjaci djelimično i potpuno unište.

Karadžiću, bivšem predsjedniku Republike Srpske (RS), na teret se stavlja genocid, zločini protiv čovječnosti i kršenje zakona i običaja ratovanja.

Panić je tokom unakrsnog ispitivanja, na Karadžićevu sugestiju, potvrdio da lokalna policija u Zvorniku “nije mogla da spriječi” paravojne formacije da ulaze u brojne zatočeničke centre i zlostavljaju i ubijaju Bošnjake.

Upitan od optuženog da li je paravojska Vojina Vučkovića zvanog Repić držala “obezbjeđenje tehničke škole u Karakaju” – u kojoj su, po optužnici i Panićevom iskazu, bile zatvorene stotine bošnjačkih muškaraca, od kojih je većina ubijena – Panić je odgovorio potvrdno.

“Čitavo vrijeme je školu obezbijeđivala vojska, Karakajska četa, a ne policija. Repić i paravojske su ulazili kad su htjeli i kako su htjeli”, dodao je Panić.

Panić je kazao i da je Željko Ražnatović zvani Arkan u aprilu 1992. godine u Malom Zvorniku “išamarao” šefa zvorničke policije i predsjednika opštine, koji su pokušali da sa predstavnicima Bošnjaka dogovore podjelu grada.

Komentarišući iseljavanje bošnjačkog stanovništva iz sela Kozluk u blizini Zvornika, Karadžić je tvrdio da u selu “nije bilo borbi” i da su mještani “zbog opasnosti od paravojnih formacija otišli u Srbiju i dalje”, a ubrzo poslije rata skoro su se svi vratili u svoje kuće.

“Zahvaljujući Fadilu Banjanoviću nije bilo borbi, a da su oni uzeli oružje u ruke, bilo bi gubitaka na obje strane. Većina se jeste vratila, zahvaljujući Banjanoviću, a obnovljena je i džamija”, odgovorio je Panić.

Karadžić je sugerisao i da u krugu fabrike Alhos – prema optužnici, jednom od zatočeničkih centara – nije bilo zatvora, “nego samo kratkog zadržavanja tokom istrage”. Panić je na to kazao da su u Alhos “privodile i paravojne formacije, a što se policije tiče, bilo je kratko”.