Za područje Gornje Spreče i zvorničkog Podrinja u prošlosti veliki značaj imala je komunikacija koja je povezivala Zvornik s područjem Soli, odnosno Tuzlanskom kotlinom. Ovaj put je išao preko Snagova, zatim južnim obroncima Majevice iznad Capardi i Hajvaza, s južne strane brda Orlić. Odatle je išao na Hemlijaše iznad Memića (ispod Pandurice), pa  ispod zaseoka Hadžići u Memićima. Put je dalje prolazio ispod današnjeg kalesijskog naselja Brda, na lokalitet Otave i područje današnjeg zaseoka Muratovići, pa kroz Palavre. Odatle je vodio pobrđem iznad Palavra i Prnjavora, pa kroz Dubnicu.

Trasa je dalje išla ispod Mahmutovića, kroz zaseoke Miljanovaca pa pored stare džamije u Miljanovcima i dalje prema Lipovicama. Put je prolazio iznad Lipovica, nakon čega se spuštao u dolinu Gribaje, između Kikača i Babine Luke. Odatle je trasa puta išla preko Visa kod Požarnice i dalje prema Gornjoj i Donjoj Tuzli. Krajem osmanskog perioda, u vrijeme vezirstva Topal Šerif Osman paše u Bosni (1861 -1869), vršeni su značajniji radovi na ovom putu, koji se od tada nosi naziv Pašin put.

Nakon dolaska austro-ugarske vIasti u Bosnu izgrađena je 1884. godine nova trasa puta Tuzla – Zvornik, koja se većim dijelom poklapa sa današnjom trasom magistralnog puta između ova dva grada, tako da stari Pašin put gubi na značaju. Ostali su samo istoimeni toponimi na pojedinim dijelovima njegove nekadašnje trase, kao što je lokalitet između Hajvaza, Križevića i Potočana.

Poslednjih godina vraća se tradicija održavanja dovišta na nekadašnjim lokalitetima, kao što je okupljanje i dova na brdu Orlić, praktično na samoj trasi nekadašnjeg puta između Zvornika i Tuzle, tako da stari Pašin put ponovo oživljava.

(Dž. T.)

Novi Zeman